فردا 14 خرداد است روزی که در تاریخ انقلاب اسلامی تا ابد باقی است .روز عروج امامی که حتی هزاران چون من که ندیدنش، بهش دل بستند و هنوز افکارش را در دل ها و قلب ها و ذهن هاشان پرورش میدهند. امامی که با دست روح الهی اش نهال انقلاب را غرس کرد، درخت گاهی دچار آفات شد خودش چون یک پدر، پسر را تربیت کرد و درخت به ثمر نشست. میوه داد، نتیجه داد، شاخ و برگ هایش بزرگ و بزرگ شدند تا این که حتی پای از قلمرو خود نیز فراتر گذاشتند اما هنگامی این اتفاق افتاد که دیگر آن پدر دلسوز پرکشیده بود. آن زمانی که وقتی جهان اسلام شنید پدر مهربان پرکشیده نه تنها در ایران بلکه در دیگر کشورها نیز سوگ و ماتم بلند شد. اما این زخم التیام یافت همان روز. فرزند پدر جای مراد و امامش را برای مرابقت از نهال بزرگ شده گرفت و او نیز ادامه داد، دوباره افات و سموم و جانوران موزی حمله آوردند ولی دوباره این رهبر ومحافظ جدید بود که با اقتدار مشکلات را یکی یکی حل کرد و درخت دوباره بزرگ و بزرگ تر شد ، میوه هایش بیشتر و بیشتر شد و باز تششع سبزی برگهای درخت که از ریشه وبدنه آن ( شما بخوانید تعالیم اسلام) نشعت گرفته بود ببیشتر و بیشتر بر جهان اسلام سایه افکند. اما سایه ای که با خود نور و روشنایی همراه داشت .... خلاصه پیر ما رفت بعضی ها خوشحال شدند که دوام طولانی نداشت اما این روزها مدیریت و رهبری آقا سید علی بدجوری خیلی ها رو عصبانی و ناراحت کرده، فرزند پدر، به آموزه های امامش عمل کرد و امروز انقلابش را در اکثر کشورهای اسلامی پرورش داده و ندایش به جهان سلطه لرزه انداخته است.

روزهایی ما نسل سومی ها قصه میخوردیم که چرا ما چون علی اکبرهای خمینی دلش را شاد نکردیم، چرا در رکابش جان و مال و آبرو ندادیم. اما فتنه88 اتفاق افتاد، جهاد کردیم، تا آن جا که فرمانده مان آمد و گفت از جوانان راضی است و به خود بالدیم، فخر فروشی کردیم. تازه به غرور هم متهم شدیم! ... خلاصه امروز امامی در دلهای ما جاریست که جمع آقا روح الله و سید علی است. امامی که هنوز تفکراتش پنهان است، حتی گاهی در بین خودی ها. یادش بخیر دو سه سال پیش صداو سیما یه تیکه از اقتدار و مدیریت امام خمینی را در مقابل دشمنان و کسانی که با انقلاب زاویه میگرفت نشون داد، ما نسل سومی ها که خیلی حال کردیم ولی اونایی دارن نون اسمش رو میخورن کپ کردن! این چه امامی است شما به نمایش گذاشتید؟! خلاصه نمیدونم چرا نزدیکای 14 خرداد که میشه خاطرات فتنه 88 زنده میشه!

وقتی یاد حواشی و نکات فتنه 88 می افتم، برای آینده خودم نگران میشم، چقدر از این آدم هایی که امام و دیده بودند و ما زیر علمشون چقدر سینه زده بودیم، رفتند که رفتند، هنوزم فکر میکنند که هستند ولی به امام حاضر اقتدا نکردند. شنیدی میگن مثلاً طرف 4 امامیه، اون یکی 7 امامیه؟ ولی فقط 12 امامی قبوله، درست؟ چرا چون دوازدهمی هستش چون به امام حاضر اقتدا کردیم به حقیم ولاغیر.

وقتی به این دسته از آدم ها نگاه میکنم تنها دلیل رفتنشون را فرد را ملاک قرار دادن میبینم، دوباره داره انتخابات میشه. شاید بعضی ها باشن که این دفعه اونا هم برن. یا همونایی که قبلاً(فتنه 88) رفتن دارن ما رو مسخره میکنن که دیدید به اونی که دل بستید ( به کسی که رای دادید) به کجا رسید؟ میبینی ؟ هنوز نمیفهمند فقط باید به ولی دل بست. باید مطیع و دلداده رهبر بود نه کسی دیگر. میبینی هنوز براشون سخته که کسی که یک روز قبلوش داشتن شاید اشنباه کنه.......

همه این ها به منم بر میگرده، نکنه یک روز به یکی غیر از ولی و رهبر دل ببندم، نکه منم کم بیارم خدا؟ نکه معیارم بجای آرمان و مکب بشه خود فرد؟ باز هم خلاصه اگه میبینید جملات ادبی بالا رسید به درد و دل های این جا بفهمید واقعاً بعضی وقت ها میترسم. بابا هنوز طرف برای امام حسین روضه میگیره؛ امام حسینی که به قول امام تمام قیامش و عاشوراش سیاسیت.... خوب من نترسم؟ تازه بعضی وقت ها میگن نکنه من دارم اشتباه میرم ؟  و دوباره این جاست که حرف ها و راهبرد های رهبر میاد مسیر و نشون میده.

 1- یه مداحی زیبا از حاج میثم مطیعی در رثای امام شهیدان ( لینک )

2- پیشاپیش : صحبت های زیبا و مهم آقا را از دست ندید.( به نظرم معیارهای نهایی زئیس جمهور فردا نهایی بشه)

3- و چون مثل همبشه خدایا خودت قلب و دلهای ما را به سمت کسی سوق بده که انتخابش باعث عزت و توفیق و پیشرفت روزافزون انقلاب و رهبری بشه

4- گر پدر رفت یکی مرد خدا هست هنوز....